Γιόχαν Κρέμερ

Γιόχαν Κρέμερ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Johann Paul Kremer (Γερμανικά)
Γέννηση	26 Δεκεμβρίου 1883 Στέλμπεργκ, Γερμανία
Θάνατος	8 Ιανουαρίου 1965
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γερμανικά
Σπουδές	Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	Καθηγητής
Εργοδότης	Πανεπιστήμιο του Μύνστερ
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα
Ποινική κατάσταση
Κατηγορίες εγκλήματος	έγκλημα κατά της ανθρωπότητας
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	Όμπερστουρμφυρερ/Σούτσσταφφελ και Waffen-SS

Ο Γιόχαν Κρέμερ (Johann Paul Kremer, 26 Δεκεμβρίου 1883 - 8 Ιανουαρίου 1965) ήταν καθηγητής ανατομίας και ανθρώπινης γενετικής στο Πανεπιστήμιο του Μύνστερ, ο οποίος εντάχθηκε στη Βέρμαχτ στις 20 Μαΐου 1941. Υπηρέτησε στα SS στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς ως γιατρός κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου από τις 30 Αυγούστου 1942 έως τις 18 Νοεμβρίου 1942.

Μέλος του Εθνικοσοσιαλιστικού Γερμανικού Εργατικού Κόμματος, συμμετείχε σε ναζιστικά πειράματα με κρατούμενους του Άουσβιτς-Μπίρκεναου. Καταδικάστηκε σε θάνατο στη δίκη του Άουσβιτς, αλλά η ποινή μετατράπηκε αργότερα σε ισόβια κάθειρξη. Αφέθηκε ελεύθερος το 1958.

Ο Κρέμερ κρατούσε ημερολόγιο κατά την παραμονή του στο Άουσβιτς. Διάσπαρτες με καταχωρήσεις καθημερινών γεγονότων βρίσκονται αφηγήσεις δολοφονιών, εξαθλίωσης, θανάτων στους θαλάμους αερίων και ειδικών ενεργειών.

5 Σεπτεμβρίου 1942: Το πρωί παρακολούθησα μια ειδική ενέργεια από το στρατόπεδο συγκέντρωσης των γυναικών. Η μεγαλύτερη φρικαλεότητα. Ο Ομπερστουρμφύρερ Χάινζ Τίλο είχε δίκιο όταν μου είπε ότι [το Άουσβιτς] είναι το anus mundi (ο πρωκτός του κόσμου). Το απόγευμα έως τις 20:00 παρακολούθησα άλλη μια ειδική ενέργεια από την Ολλανδία. Λόγω των ειδικών σιτηρεσίων, που περιλαμβάνουν ένα πέμπτο του λίτρου σναπς, 5 τσιγάρα, 100 γραμμάρια σαλάμι και ψωμί, όλοι οι άντρες ζητούν να λάβουν μέρος σε τέτοιες ενέργειες. Σήμερα και αύριο (Κυριακή) δουλειά.

Βίος πριν από το Άουσβιτς

Ο Κρέμερ γεννήθηκε στο Στέλμπεργκ. Είχε διδακτορικό ιατρικής καθώς και φιλοσοφίας, ενώ σπούδασε επίσης φυσικές επιστήμες και μαθηματικά. Σπούδασε στη Χαϊδελβέργη, στο Στρασβούργο και στο Βερολίνο. Έλαβε το πτυχίο του στην Ιατρική το 1919 και το πτυχίο Φιλοσοφίας το 1914.

Ήταν βοηθός χειρουργός στη χειρουργική κλινική του Πανεπιστημίου, στον θάλαμο εσωτερικών ασθενειών του Δημοτικού Νοσοκομείου Βερολίνου-Νοϊκέλν, στη χειρουργική κλινική του Πανεπιστημίου της Κολωνίας και στα Ινστιτούτα Ανατομίας της Βόννης και του Μύνστερ.

Έγινε Διδάκτωρ Ανατομίας το 1929. Ταυτόχρονα, του ανατέθηκαν διαλέξεις για την επιστήμη της ανθρώπινης κληρονομικότητας, πλέον γνωστή ως ανθρώπινη γενετικής. Αναφέρει επίσης δύο άρθρα, που έγραψε, στο ημερολόγιό του: το πρώτο είναι "Κληρονομικό ή επίκτητο; Μια αξιοσημείωτη συμβολή στο πρόβλημα της κληρονομικότητας των τραυματικών παραμορφώσεων" και το δεύτερο έχει τίτλο "Νέα στοιχεία των ερευνών κυττάρων και ιστών".

Ιατρικά πειράματα

Η κύρια προτεραιότητα των γιατρών SS σε στρατόπεδα συγκέντρωσης σε όλη την κατεχόμενη ναζιστική Ευρώπη δεν ήταν η παροχή βασικών ιατρικών υπηρεσιών στους κρατούμενους, αλλά μάλλον η εμφάνιση της κατάλληλης ιατρικής περίθαλψης. Μετά την πλήρη εφαρμογή της Τελικής Λύσης, μεγάλο μέρος του χρόνου τους αφιερώθηκε στην εξόντωση των κρατουμένων των στρατοπέδων συγκέντρωσης, στη διαλογή/επιλογή των νεοαφιχθέντων (κυρίως Εβραίων) κρατουμένων (π.χ. για εργασία, πειραματισμό ή άμεση εξόντωση), άμεση παρατήρηση εκτελέσεων και θανάτων σε θαλάμους αερίων, στον πειραματισμό και στην κατασκευή αιτιών θανάτων σε ψεύτικα πιστοποιητικά θανάτου κρατουμένων.

Τα πειράματα, που διεξήχθησαν από γιατρούς SS έγιναν για τρεις βασικούς λόγους:

1. για την έρευνα μεθόδων για τη βελτίωση της υγείας και της επιβίωσης των στρατιωτών
2. για να τεθούν οι βάσεις για την επιστημονική έρευνα μετά τον πόλεμο και
3. για την εκτέλεση των διατάξεων των φυλετικών πολιτικών του Ναζιστικού Κόμματος.

Μερικά πειράματα έγιναν επίσης κατόπιν αιτήματος φαρμακευτικών εταιρειών και ιατρικών ιδρυμάτων, για τα ερευνητικά ενδιαφέροντα των ίδιων των ιατρών και προς όφελος της προσωπικής τους σταδιοδρομίας.

Ο Κρέμερ ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για τις επιπτώσεις της πείνας στο ανθρώπινο σώμα, ειδικά στο συκώτι, και επειδή ήταν υπεύθυνος για την εξέταση των κρατουμένων, που ζητούσαν να εισαχθούν στο ιατρείο, ήταν σε θέση να επιλέξει προσωπικά τους κρατούμενους, που πίστευε ότι θα είναι καλά πειράματά του. Συχνά έκανε αυτοψίες για να εξαγάγει δείγματα από το ήπαρ, τον σπλήνα και το πάγκρεας. Σε αρκετές περιπτώσεις στο ημερολόγιό του, αναφέρει την εξαγωγή οργάνων και ιστών (που αποκαλούσε "ζωντανό-φρέσκο υλικό") από ζωντανά θύματα, όπως στις 15 Οκτωβρίου 1942, όταν γράφει: "Ζωντανό-φρέσκο υλικό από ήπαρ, σπλήνα και πάγκρεας, που λαμβάνονται από ανώμαλο άτομο". Το ημερολόγιο του Κρέμερ περιέχει περιγραφές τουλάχιστον πέντε παρόμοιων περιπτώσεων.

Κατά την ακρόασή του στις 30 Ιουλίου 1947, ο Κρέμερ δήλωσε:

"Παρατήρησα τους κρατουμένους σε αυτήν την ομάδα [να εκκαθαριστούν] προσεκτικά και όποτε κάποιος από αυτούς με ενδιέφερε ιδιαίτερα λόγω του προχωρημένου σταδίου της πείνας, διέταξα τον ιατρό να διατάξει να τον κρατήσει και να με ενημερώσει πότε αυτός ο ασθενής θα σκοτώθηκε με ένεση. "

Ειδικές ενέργειες

Όλοι οι γιατροί SS έπρεπε να είναι παρόντες στις αποκαλούμενες "ειδικές ενέργειες", όταν γίνονταν οι μαζικές εκτελέσεις στους θαλάμους αερίων. Τα πιο συνηθισμένα θύματα ήταν παιδιά, ηλικιωμένοι, μητέρες με μικρά παιδιά και άλλοι, που θεωρούνταν ακατάλληλοι για εργασία.

Κατά τη διάρκεια της δίκης του, ο Κρέμερ περιέγραψε πώς γινόταν η διαδικασία και ποιος ήταν ο ρόλος του ως γιατρός. Διεξάγονταν σε καμπίνες στα περίχωρα του καταυλισμού. Τα θύματα μεταφέρονταν σιδηροδρομικώς και, μετά την άφιξή τους, οι κρατούμενοι μεταφέρονταν αρχικά σε στρατώνες, όπου γδύνονταν, και στη συνέχεια τους πήγαιναν γυμνούς στους θαλάμους αερίων. Πολύ συχνά δεν συνέβαιναν περιστατικά, καθώς οι άνδρες των SS κρατούσαν ήρεμους τους ανθρώπους, υποστηρίζοντας ότι έπρεπε να κάνουν μπάνιο και να καθαριστούν από τις ψείρες. Αφού τους οδηγούσαν όλους στο θάλαμο αερίου, η πόρτα έκλεινε και ένας άντρας SS με μάσκα αερίου έριχνε το περιεχόμενο ενός κανίστρου Zyklon μέσω ενός ανοίγματος στο πλευρικό τοίχωμα. Ο ρόλος του Κρέμερ ήταν να κάθεται σε ένα φορτηγό μαζί με έναν ιατρικό βοηθό, έτοιμοι να περιθάλψουν αξιωματικούς, που ενδέχεται να εισέπνεαν το αέριο.

Εκτελέσεις και ξυλοδαρμοί

Σε όλο το ημερολόγιο του Κρέμερ, υπάρχουν πολλές περιπτώσεις, όπου αναφέρει ότι είναι παρών σε διάφορες εκτελέσεις και ξυλοδαρμούς. Υπάρχουν τουλάχιστον τέσσερις περιπτώσεις, όπου αναφέρει εκτελέσεις είτε με όπλο, ένεση φαινόλης είτε με μη καθορισμένη μέθοδο. Αναφέρει εν συντομία τουλάχιστον τρεις περιπτώσεις, όπου επέβλεψε τιμωρία των κρατουμένων. Οι ιατροί υποχρεώνονταν να εξετάσουν το θύμα πριν από την τιμωρία και να παραμείνουν κατά τη διάρκεια της τιμωρίας. Στην πράξη, ωστόσο, οι γιατροί σπάνια ως ποτέ δεν εξέταζαν τα θύματα και δεν εξέφεραν ανοιχτά αντίρρηση στις τιμωρίες.

Μαρτυρία και κατηγορητήριο

Ο Γιόχαν Κρέμερ δικάστηκε στις δίκες του Άουσβιτς κατά τη συνεδρίαση του Εθνικού Δικαστηρίου του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Κρακοβία καθ' όλη τη διάρκεια του Νοεμβρίου και του Δεκεμβρίου 1947.

Με βάση το περιεχόμενο του ημερολογίου του και τις δικές του ομολογίες, ο Κρέμερ συμμετείχε σε δεκατέσσερις εκτελέσεις σε θαλάμους αερίων, καθώς και σε πολλές δημόσιες εκτελέσεις και ειδικές ενέργειες.

Κατά τη διάρκεια της κατάθεσής του, περιέγραψε τη διαδικασία, με την οποία επέλεγε τα θύματά του, τη διαδικασία απόκτησης των απαραίτητων πληροφοριών για την έρευνά του και δήλωσε ότι, "αφού μου είχαν δοθεί αυτές οι πληροφορίες, ένας ιατρικός βοηθός ερχόταν και σκότωνε τον ασθενή με ένεση στην περιοχή της καρδιάς. Εξ όσων γνωρίζω, όλοι αυτοί οι ασθενείς σκοτώθηκαν με ενέσεις φαινόλης. Ο ασθενής πέθαινε αμέσως μετά από μια τέτοια ένεση. Εγώ ο ίδιος δεν έκανα ποτέ θανατηφόρες ενέσεις".

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Franz, Hoss Rudolf (1984). Τό Ἄουσβιτς μέ τά μάτια τῶν SS / Ρούντολφ Φράντς Ὄς, Πέρι Μπρόαντ, Γιόχαν Πάουλ Κρέμερ. Μαρτυρίες Γνώση. Γνώση.